خبرگزاری حوزه -
کلیپ‌هایی که این روزها در فضای به‌اصطلاح مجازی بیشتر به چشم می‌خورد خبر از ماجرایی عجیب و پیچیده می‌دهد که بیش از هر چیزی ابتدا نیاز به بررسی از زوایای گوناگون دارد؛ کلیپی با عنوان «جنتلمن» نه‌تنها فضای مجازی که حتی فضای حقیقی مدارس را نیز متأثر کرده است.
ازآنجاکه هدف از نگارش این سطور تبیین وقایع است، خوانندگان را به ذکر نکاتی کوتاه دعوت می‌کنم و قضاوت را بر عهده مخاطبان می‌گذارم.
1. در قریب به‌اتفاق کلیپ‌های منتشرشده از مدارس، شاهد پخش یک موزیک خاص با مضمونی سخیف و جنسی هستیم و به‌سختی می‌توان این مسئله را اتفاقی قلمداد کرد. به‌ویژه آنکه توجه داشته باشیم این اتفاق در مدارس افتاده است نه دانشگاه که فضای بازتری نسبت به مدرسه در امور فرهنگی دارد. اینکه تمامی مدیران این مدارس به شکل اتفاقی به یک موسیقی خاص علاقه داشته باشند و علاوه بر هنجارهای موجود در جامعه دینی ایران همان را برای دانش آموزان خود پخش کنند در حد محال است. آن‌هم موزیکی که خواننده فراری آن اذعان دارد برای گروهی خاص و جهت پخش در فضایی خاص تولید کرده است.
2. برای همه کسانی که حتی یک‌بار با آموزش و پروش همکاری داشته‌اند مانند روز روشن است که با سازوکار موجود در #آموزش‌وپرورش، بدون بخشنامه امکان برگزاری هیچ مراسم و برنامه فوق‌العاده‌ای اعم از برنامه‌های مرتبط با مناسبت‌های ملی، مذهبی و غیر آن وجود ندارد و یا در حد محال است.
3. تقریباً تمامی دانش آموزان مدارسی که کلیپ آن‌ها منتشرشده است شعر را حفظ هستند. اگر ساسان حیدری خواننده توانمند و مشهوری بود و فعالیت وی و نیز پخش آثار او در فضای عمومی کشور ممنوع نبود، در بهترین حالت می‌شد قبول کرد که چند نفر از هر کلاس که بیشتر به خواننده‌های فراری علاقه دارند به خاطر علاقه شخصی ترانه او را حفظ باشند، اما همخوانی جمعی یک موسیقی زننده از سوی همه دانش آموزان نشان از آن دارد که در قریب به‌اتفاق مدارس، هنگام فیلم‌برداری و مستندسازی این ماجرا بار چندمی بوده است که این موزیک پخش می‌شده است.
4. این اتفاق‌ها بدون عقبه فکری و روان نبوده است. وقتی کمی صفحات تاریخ را ورق می‌زنیم، چند نکته را مشاهده می‌کنیم که می‌توان آن‌ها را به این مسئله ربط داد که به‌عنوان‌مثال به یکی دو مورد اشاره می‌شود:
- اعلان برخی مسئولان مبنی بر اینکه افسردگی، جامعه را به‌شدت تهدید می‌کند.
- خبر آماده شدن طرح شادسازی مدارس و مراکز آموزشی به این بهانه و صدور بخشنامه‌هایی در این راستا که در میان خطوط خبری مختلف پنهان شد و کسی در آن زمان نفهمید ماجرای این طرح و شکل و محتوای آن چیست؟
5. با پخش شدن این کلیپ‌ها که در قالب و محتوا متحد هستند می‌توان محتوای طرح مذکور تا حدی حدس زد. این نکته زمانی بیشتر قریب‌به‌یقین می‌شود که تمامی این ماجراها درست زمانی اتفاق می‌افتد که امام جامعه مسلمین نسبت به اجرایی سازی سند2030 تذکر و هشدار می‌دهند و آن را تربیت پیاده‌نظام برای نظام سلطه معرفی می‌نمایند و از مردم و مسئولان می‌خواهند هم با این سند و هم با عوامل آن مقابله کنند.
6. دقت در این نکته جالب است که شاهد خط خبری رسانه‌های معاند ازجمله بی‌بی‌سی از لحظات اول انتشار این کلیپ‌ها هستیم. این رسانه‌های وامدار آمریکا و انگلیس با انتشار این کلیپ‌ها و معرفی این اتفاقات به‌عنوان انتخاب نسل جدید تلاش کردند این نوع گرایش را هنجاری جدید معرفی کنند که از اراده ملت جوشیده است و آن را در مقابل ارزش‌های دینی و اخلاقی جامعه قرار دادند. این رسانه‌ها با نادیده گرفتن دغدغه‌های والدین و حتی دانش‌آموزانی که نسبت به این امور معترض بودند، هنجارهای جدید خود خوانده را خواست مردم (!) خواندند و تلاش کردند هنجارهای دینی جامعه را به حکومت، حاکمیت و مسائل سیاسی ربط دهند و دوگانه‌ای پیرامون آن ایجاد کنند.
دریکی از این شیطنت‌ها رسانه دولتی انگلیس کودکانی که با آهنگ مانکن رقصیدند را طرفداران ساسی نامید و ادعا کرد این نسل آن چیزی نخواهد شد که حکومت می‌خواهد و حکومت می‌خواهد مردم را به افرادی تبدیل کند که بی‌هیچ فکری خود را درراه اهداف نظام به کشتن دهند. در این گزارش، دوگانه سازی میان دو مسئله اتفاق افتاده است؛ گزارشگر اندک انقلابیون نسل جدید (!) را طرفداران شهید حججی معرفی می‌کنند و در مقابل باقی افراد جامعه را که شروع به رقصیدن کرده‌اند را با استدلال اینکه کودکان نسل نو به آهنگ مانکن اقبال بیشتری دارند و آن‌ها را حفظ هستند، آن‌ها را طرفداران این مانکن بی‌روح می‌خواند.
7. هم‌زمانی این وقایع با تلاش آشکار عده‌ای برای به‌زانو درآوردن جمهوری اسلامی در امور مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اذعان برخی مسئولان در همایش‌های بین‌المللی نسبت به اجرایی سازی سند ننگین 2030 انسان در قالب چهارشنبه‌های سفید، تجمع‌های غیرقانونی در دانشگاه از سوی مردان برای اعتراض به حجاب بانوان و ... انسان عاقل را به این باور می‌رساند که محال است این وقایع آن‌هم به این شکل، اتفاقی باشد یا حاصل توطئه تعدادی مدیر و معاون در چند مدرسه.
اینکه چه اهداف مستقیم و غیرمستقیمی پشت این ماجرا و وقایعی شبیه به این امر خوابیده است نیاز به واکاوی بیشتر و کسب بصیرت روزافزون دارد که ضرورت بازنگری نسبت به هشدارهای رهبری را بیش‌ازپیش آشکار می‌کند.
علی قهرمانی - عضو هیئت مدیره انجمن سواد رسانه طلاب
